گفتاردرمانی در ایران از زیرگروه‌های رشته‌های علوم پزشکی محسوب می‌گردد و فقط در دانشگاه‌های دولتی تدریس می‌شود. پس از مقطع کارشناسی، در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری نیز به‌طور ناپیوسته وجود دارد.

دانش‌آموزان فارغ‌التحصیل رشته تجربی می‌توانند با انتخاب گفتاردرمانی در دانشگاه به عنوان رشته دانشگاهی خود در دانشگاه‌های مختلفی همچون (علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، علوم پزشکی تهران، ایران، اصفهان، بابل، تبریز، جندی شاپور اهواز، سمنان، اراک، زاهدان، شیراز، مشهد و همدان) در این رشته تحصیل کنند.

همچنین امکان ادامه تحصیل تا مقطع دکتری در ایران وجود دارد. گرایش‌های مرتبط در مقاطع تحصیلات تکمیلی شامل: نوروساینس، روان‌شناسی بالینی، مدیریت توانبخشی، آناتومی، فیزیولوژی، روان‌شناسی کودکان استثنایی و غیره می‌باشد.

در تقویم رسمی ایران اول اردیبهشت ماه روز ملی گفتار درمانی است. سابقه گفتاردرمانی در ایران به سال 1352 هجری خورشیدی با تاسیس مدرسه عالی توانبخشی و رفاه اجتماعی باز می‌گردد. که در حال حاضر به عنوان دانشکده علوم توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی ایران شناخته می‌شود.

در سال ۱۳۷۲ دانشگاه‌های علوم پزشکی تهران، علوم بهزیستی و توانبخشی و علوم پزشکی سمنان به پذیرش دانشجویان گفتاردرمانی پرداختند. دو سال بعد یعنی در سال ۱۳۷۴ انجمن گفتاردرمانی تاسیس شد و رسما فعالیت خود را در زمینه‌های علمی و صنفی آغاز کرد. اولین سری از دانشجویان در همان سال در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان شروع به تحصیل کردند.